Φυσικά δεν υπήρχε δράμα.
φίλε μου Marta και αποφάσισα να πάρω το καλό από αποφεύγουμε καθώς η καύσωνα είναι μία από τις χειρότερες που έχουν καταγραφεί. Δεν υπάρχουν σημάδια ανακούφισης. Καταλαβαίνω εβδομάδα ή έτσι με αυτό το είδος της θερμοκρασίας. Είναι, άλλωστε, Ιουλίου στη Ρώμη. Ωστόσο, ένα ολόκληρο μήνα ψηλά στη δεκαετία του ’90 και χαμηλό 100s δεν είναι καλό πράγμα.
Ανέφερα ότι δεν διαθέτουν κλιματισμό; Δεν μπορώ να κρατήσω τα παράθυρα μου ανοιχτά τη νύχτα και όμορφο δρόμο μου είναι γεμάτη με επιδεικτική γυμνασίου Ιταλούς φοιτητές, και μεθυσμένος Αμερικανός ανταλλαγές φοιτητών μέχρι το ξημέρωμα.
Είμαι ξυπνήσει στις 4.00 π.μ., δεδομένου ότι είναι αδύνατο να κοιμηθεί. ένας από τους πελάτες μου έχει ξεκινήσει ένα μεγάλο κατασκευαστικό έργο αυτή την εβδομάδα οπότε δεν μπορώ να εργάζονται εξ αποστάσεως στα βουνά ή στην παραλία και μερικά φιλαράκια έχουν προτείνει.
Όλα αυτά για να πω Marta και εγώ ήμασταν έτοιμοι να φύγουμε από εδώ, το Σάββατο, αλλά δυστυχώς, Trenitalia είχε άλλα σχέδια για μας.
Ήταν ένας από εκείνους κλασικά μόνο στην Ιταλία στιγμές. Το τρένο ήταν στην ώρα τους, αλλά στη συνέχεια κόλλησε στην πίστα μόλις λίγα χιλιόμετρα μακριά από το σιδηροδρομικό σταθμό Termini. Υπήρξε κάποιο πρόβλημα με την τρέχουσα. Εμείς δεν θα μπορούσε να κατέβει από το τρένο, όπως ήμασταν στις γραμμές. Δεν υπήρχε μέρος για να περπατήσει με ασφάλεια. Εργάζονταν στο τρένο και κομμάτια για δύο ώρες. Το μυαλό εσείς, η διαδρομή με το τρένο για να Φόντι είναι μια ώρα ή έτσι.
Επιτέλους, οι τρένο επιστρέφει στο σταθμό και ότι όταν άνοιξαν οι ασκοί του χαλαρά. λαοί δεν ήταν ευχαριστημένοι. Μια γυναίκα πηγαίνει μακριά από την αστυνομία. Σκέφτηκα ότι αν ήταν στις πολιτείες που κατά πάσα πιθανότητα θα έχουμε την tased, στη συνέχεια, την συνέλαβαν.
Είναι αστείο, όταν στις τρένου πράγματα ήταν αρκετά ήρεμος. Ενώ υπήρχε κάποια μουρμούρισμα, «ma che cazzo sta dicendo» (αλλά, τι στο διάολο λέει;), όταν ο αγωγός περπάτησαν μέσα από αυτοκίνητο μας για να μας δώσει ενημερώσεις, οι άνθρωποι παραμένουν διαβάζοντας ή κουβεντιάζοντας με τους φίλους τους, αντί να διαμαρτύρονται.
Είχαν ένα άλλο τρένο μας περιμένει, σε μια διαφορετική τροχιά, αμέσως. εργαζόμενοι Trenitalia παρέδωσε μπουκάλια του νερού, που νόμιζα ότι ήταν μια ωραία πινελιά.
Τέλος, ήμασταν στο δρόμο μας. αντί να περιμένουν το λεωφορείο (σε αυτό το σημείο μας πεθαίνουν από την πείνα) που πήδησε σε ένα ταξί μίνι βαν με αρκετές άλλες γυναίκες που επρόκειτο να Sperlonga. Είχαν την ίδια τρένο με εμάς. Όταν η παραλία είδαμε, άρχισαν παλαμάκια. Κρατήσαμε ρωγμές επάνω επειδή ο οδηγός είχε μια σούπερ κουβεντούλα.
Κατά ένα περίεργο τρόπο η χρονική στιγμή επεξεργαστεί καλύτερα για εμάς. Φτάσαμε στην ώρα για το μεσημεριανό γεύμα. Το εστιατόριο, Σκύλλα, ήταν στη βόρεια πλευρά του ιστορικού κέντρου και θα ήθελε να είναι στη νότια πλευρά της παραλίας. Για να αναρριχηθεί εμπρός και πίσω δεν θα είχε νόημα. Έτσι, καθίσαμε, είχε ένα υπέροχο γεύμα, και στη συνέχεια, αψήφησαν τον ήλιο να περπατήσει μέχρι και στην άλλη πλευρά.
Ο καθένας λήψη φωτογραφιών αυτού του ζωδίου.
Ξέχασα τα πάντα για το ξεκίνημα της ημέρας μας μια φορά φτάσαμε.
Ακόμα σκεφτόμαστε αυτό το πιάτο.
Sperlonga είναι μια παραλία με Γαλάζια Σημαία μεταξύ Ρώμης και Νάπολης.
Ξεκινώντας πίσω ανάβαση μας μέχρι το ιστορικό κέντρο. Έχω γράψει για τα ερείπια του Τιβέριου ΕΔΩ. Είναι μια ημερήσια εκδρομή καταπληκτική από τη Ρώμη.
Μια γρήγορη απεριτίφ στην κεντρική πλατεία πριν επιστρέψει στη Ρώμη. Δεν ήθελα να φύγει από τον καθαρό αέρα και την εκπληκτική αύρα.
Φανταστική σήμανση.
Η θέα από τη στάση του λεωφορείου.
Μοιραστείτε αυτό:
Πρησμένος
Facebook
Κελάδημα
Tumblr
Σαν αυτό:
Όπως η φόρτωση …
Σχετίζεται με
Πριν από δέκα χρόνια μετακόμισα στη Ρώμη, ΙταλίαApril 4, 2018in “AGD”
Η ζωή στη Ρώμη – αυτή τη φορά είμαι έτοιμος για το FerragostoAugust 11, 2015in “AGD”
Έμπνευση Σαββατοκύριακου – μια θέα από το Positano.march 8, 2013in “Ιταλία”